De moederwond: tekenen dat je het hebt en hoe je het kunt genezen

Onze moeders hebben de grootste impact op onze coping-mechanismen, kernovertuigingen en op onze eigenwaarde. Hun onopgeloste trauma wordt het onze jammer genoeg. De moederwond is een heel interessant concept. Voor diegene die me langer kennen dan vandaag weten dat ik veel schrijf over ouderschap, opvoeding en verschillende hechtingsstijlen en hoe dat tot uiting komt. Of je nu een angstige of juist een vermijdende hechtingsstijl hebt, die dingen komen allemaal voort uit de manier waarop je bent opgevoed. Als een ouder niet aanwezig was of als deze niet reageerde op jouw emoties en op de manier die een kind nodig heeft, ontstaat er een hechtingsstijl die voor het kind behoorlijk moeilijk is om te ervaren en daarin te leven. Er is een heel beroemd experiment om dit te illustreren wanneer een moeder bij haar kind is en zij op het kind reageert op basis van zijn emoties en wat er gebeurd met het kind waneer ze dat niet doet. Deze vind je gewoon op YouTube. Wanneer een kind alleen maar fysieke zorg krijgt van de moeder, maar geen emotionele steun krijgt, noemen we dit de moederwond. Naast dat er een moederwond is, is er ook een vaderwond.

 

De beste manier om de wond van de vader en moeder te begrijpen is een verlies of gebrek aan vader- en moederschap. Het kan één van hen zijn, of zelfs beide. Het betekent ook dat de vader en de moeder fysiek aanwezig zijn, maar dat er geen enkele band is opgebouwd tussen ouder en kind. De reden hiervoor is de drukte van de ouders op het werk of in het leven, die het grootste deel van hun tijd buitenshuis in beslag nemen en de meeste tijd met het gezin overslaan. Kinderen zullen echter op zoveel manieren getroffen worden. Dr. Mari Kovanen, een psycholoog, verklaarde dat de vaderwond verwijst naar de verwaarlozing , zowel emotioneel als zowel emotioneel als fysiek, of omdat de vader heel kritisch, negatief en zelfs beledigend handeld naar het kind toe. Dit kan een impact hebben op individuen en hun toekomstige relatie op allerlei manieren. Het misbruik kan de vorm aannemen van fysieke mishandeling of verbale mishandeling. Bovendien is de moederwond sterk gerelateerd aan moedertrauma. Dit zijn moeders die in de fysieke behoeften van de kinderen hebben kunnen voorzien en zelfs op een positieve manier met de kinderen zijn omgaan, maar eenvoudigweg niet de diepe liefde en aandacht bieden die kinderen nodig hebben. Ze waren misschien niet beledigend of nalatig, en misschien hebben ze zich nooit met negativiteit beziggehouden in hun relaties met de kinderen, maar ze waren ook altijd afstandelijk en minder afgestemd op de emotionele behoeften van hun kinderen. De reden waarom de moederwond zo'n diepgaand effect heeft op ons in de kindertijd en later in ons leven, is dat het zaden van twijfel zaait in onze gedachten over onze eigenwaarde en in het vertrouwen in anderen.

 

Een man kwam naar de Profeet ﷺ en vroeg: “O Boodschapper van Allah! Wie heeft van alle mensen het meeste recht op mijn gezelschap?” Hij antwoordde: “Je moeder.” De man zei: “En daarna?” Dus zei hij: “Je moeder.” De man vroeg weer: “En dan?” Waarop de Profeet opnieuw antwoordde: “Je moeder.” De man vroeg: “En dan?” De Profeet antwoordde: “En dan je vader.”

(Sahih Boekhari 5971 en Sahih Moeslim 7/2)

 

De meesten van ons zijn zich bewust van deze Hadith. Het belang dat in islaam aan moeders wordt gehecht, wordt ons vanaf jonge leeftijd geleerd en voortdurend versterkt via ouders, leraren en lezingen. Maar wat als de relatie die je had met je moeder moeilijk, gespannen of zelfs niet gezond was? Sommige kinderen ondergaan gruwelijke emotionele en fysieke mishandeling of verwaarlozing door hun moeder, en deze voortdurende boodschap van hoe geweldig moeders zijn, is moeilijk te begrijpen als je het slachtoffer bent van een dergelijke relatie. Ondanks een meer open cultuur in islaam is het onderwerp "slechte" moeders nog steeds een taboe en beladen met schuldgevoelens voor de slachtoffers. Het is alsof het erkennen dat dit bestaat, zondig is. Wat volgt is dus een leven vol schuldgevoelens en schaamte; fysieke en psychologische schade; van interne strijd tot het verbergen van je wonden en een constante innerlijke strijd. Het verdriet van het ervaren van een moederwond is niet iets waar veel mensen over praten en al helemaal niet in de moslim gemeenschap. Als gevolg hiervan kan het moeilijk zijn om te herkennen dat je een moederwond hebt en deze te genezen. Met de juiste ondersteuning en kennis, naast een reeks praktische stappen, kan je inshaaAllah echter genezen van deze pijnlijke ervaringen uit het verleden.